“In mijn werkatelier hangt een foto van tante Greet. Tante Greet had een naaiatelier in Zeist, ze maakte de overstap naar confectie. Ik doe het omgekeerde. Ik maak mode op maat, omdat ik denk dat we daar naar toe moeten. Mode is tenslotte zelfexpressie. Het moet speciaal voor jou gemaakt zijn, als een tweede huid. Zalmleer is dat letterlijk. Ik maak mijn kleding van zalm die gelooid is in IJsland. Leer van wilde zalmen. Eerst had ik een leerlooier op Urk, maar hij is ermee gestopt.

Leer van wilde zalm is lastiger maar ook mooier dan van kweekzalmen. Je hebt dikke en dunne zalmen, oude en jonge. Er zit verschil in elasticiteit van de huid. Als ik nieuwe huiden krijg uit IJsland popel ik om aan het werk te gaan.

Ik selecteer de zalmhuiden op lengte, dikte en elasticiteit, en puzzel ze zo bij elkaar tot ik een stuk heb waar ik een kledingstuk van kan maken. Het hele proces, van ontwerpen tot doorpassen en naaien duurt zes weken. De doorpas is belangrijk; zalmleer moet je in één keer goed naaien.

Zalmleer is een mooie vervanger voor krokodillenleer of slangenleer. Het heeft dezelfde kwaliteit en schoonheid. Bovendien heeft de zalm een goed leven gehad. Ik heb gehoord dat krokodillen soms levend gevild worden. Dat wil je toch niet? Ik maak kleding zonder verspilling op wat voor manier dan ook.”

Lees hier het gehele artikel “Made in Holland” in de Trouw, 9 september 2017.